Bovec Slovenië

Tegen de avond komt Natasa naar Kamp Liza om ons op te halen. Vanavond gaan we bij dit sympathieke stel eten.  In haar auto ligt op de grond een plastic zak met  3 prachtige frisse forellen. Natasa heeft ze vers gekocht bij een kweekvijver in de buurt. De sla plukken we uit hun groente tuin. De plek op een berg waar hun huisje ligt is een ware belevenis. Ergens in de middle of know-where staat hun stulpje. Een uit de kluitengewassen berghut in een prachtige omgeving. Kan me voorstellen dat de sterrenhemel op deze plek een adembenemend avontuur om naar te kijken moet zijn.

Ook binnen is er veel te zien. En met de nadruk op: véél. Het is er vol en knus. En minimaal verlicht. 1 lampje boven de eettafel; 1 boven de haard en 1 lampje bij het aanrecht. Roald heeft om zichzelf  in de schemer van deze sfeerverlichting te bewegen een grappige oplossing bedacht; op zijn hoofd pronkt een mijnwerkerslampje(zit met een band om zijn voorhoofd). Zo kan hij de paprika’s en de uien snijden, zonder de toppen van zijn vingers eraf te zagen.

De ruimte is duidelijk gevuld  met dierbare en nuttige spullen. Stapels tijdschriften; ansichtkaarten op de muren; op de trap allerlei kleurige blikken met reclameopschriften. Een houtkachel verwarmd de ruimte. Op de grond liggen kleden en we krijgen pantoffels aan. Schoenen moeten buiten blijven. Roald en Natasa klakken op oer-Hollandse klompen door de ruimte.

Samen maken ze een verrukkelijke maaltijd. Gevulde forel met paprika, knoflook, uien en verse kruiden. Smeuïge aardappelstukjes uit de oven. De salade staat in een grote kom op tafel. Eerst moet er ruimte op het tafelblad worden gemaakt zodat onze borden tussen de tijdschriften en andere paperassen een plekje kunnen krijgen. Met onze vork smullen we om beurten van de salade, vissend naar stukjes feta, rozijnen en olijven. Olijven waar Herman extra van smult. Natasa komt al snel met een nieuwe grote glazen pot olijven zodat Herman verder kan snoepen.

Na het eten gaan Herman en Roald samen gitaar spelen. (met mijn mobieltje heb ik van één van de nummers een opname gemaakt en ga proberen dat filmpje op het blog te zetten. Als het lukt tenminste !)

Het is een mooie onvergetelijke avond geworden. De volgende dag (30 juni) trekken we verder naar Italië. Maar vlak voordat we vertrekken stuurt Roald een sms’je. Beneden  in het dorp, op het kantoor van Aktivni-Planet waar hij werkt, heeft hij een witte zak met een kleinigheidje voor ons afgegeven. Wat een verrassing !!  Een grote pot met Herman’s lievelings olijven en een fles zelfgemaakte bloesem siroop van ‘Elderly Flowers’.